You Cannot Download this book untill you login but you can read it .

---

Login Register

dan kuwa matukar Usman ya mayar da ita ba tare da Tanko ya damke ta ba ba karamar asara za su yi ba. Sauran jama'ar gidan kuwa farin cikin ganin Usman shi kadai ya dawo su ka yi, a tunanin ya sallami Zainab sun huta.

Bukkar sa ya shiga ya hade kayan Zainab tsaf cikin akwaiti, sanan ya kira Iyalle ya ce da ita idan ta na da sabbin kayan saki na siyarwa ta ba shi zai siya. Cike da mamakin wacce za a siya Iyalle ta dauko kayan saki har biyu ta bashi, Nan ta ba shi labarin zagin da Zainab ta yi ma ta. Ya na mai bata hakuri tare da mata alkawarin hakan ba zai kara faruwa ba dan kuwa yayiwa tufkar hanci, can gidan gonar sa Zainab za ta zauna ita kadai. Iyalle ta amsa da
"toh hakan ma yayi"
Duk da har cikin ran ta ba haka ta so ba. Shi ya dauki akwatin Zainab da kan sa ba tare da ya bari an daukar masa ba, ya koma gidan gona. In da ya bar ta nan ya tadda ita zaune ba ta motsa ba, ganin shi da akwaiti ta ga kuma kayan saki hannun shi, ta zuba masa jajayen manyan idanun ta ba tare da ta tanka masa ba. Shi ma din tun da su ka hada idanu ya ya dauke kai tare da aje akwatin gefe guda, ya daura kayan bisa sannan ya fice.

Jim kadan ya dawo, ya na duban ta ya ce

"Tashi ki yi wanka"

Zainab ta masa banza. Hakan ya shi kara fadin

"Wankan tsarki na ke nufi, lokacin sallah na gabatowa....."

Zainab ta ki kula sa sai ido kawai. Da ya ga haka sai yayi ficewar sa. Nan cikin gidan gonar ya ta kai kawo, ya rasa abin da ke masa dadi dan ko fada ya kasa komawa tunanin Zainab da halin da ta ke ciki ne ya addabi rayuwar sa, fata ya ke Allah ya sa be ji mata rauni ba dan be taba kallan Zainab a matsayin budurwa ba, ba dan komai ba sai dan dabiun ta da kuma yanda ta kaya tsakanin sa da tsohuwar matar shi Cangwai.

Da ya kasa hakuri sai ya komawa Iyalle, kunya da nauyin ta da ya ke ji ya aje gefe ya tambaye ta ya su kewa macen da ta kai budurcin ta dakin miji. Jin haka Iyalle ta san ta faru ta kare an yiwa mai dami daya sata, Kado dai zama ma yanzu ta fara kenan. Nan ta sheda masa cewar lalle ya kamata ta kama ruwa da ruwan dumi koda kuwa ba za ta yi wanka da shi ba, haka kuma za a bata abinci mai kyau da nama tare da kunu ta sha da zafin shi wannan tukwici ne na musammam.

Itace ya sa a aika masa gidan gona, ya na mai adduar Allah ya sa su wanye lafiya da Abu. Sai da ya tabbatar ya barwa Iyalle dukkanin abin da za a bukata domin a yiwa Zainab girkin tukwici sannan ya sake komawa gidan. Da kan sa ya hada murhu ya dora ruwan zafin, ya sami bokiti da kuma wani garwa mai fadi ya aje kewaye wanda be da maraba da na gidan Shehu, dan shi ma din babu masai. Sai da ya jira ruwan yayi zafi, ya zuba cikin bokitin da garwan ya sirka yanda Zainab za ta ji dadin sannan ya koma bukkar ya tadda ta zaune in da ya bar ta. Ganin ya nufota be sa ta motsawa ba, sai da ta ga ya sunkume ta ta rufe shi da zagi da tsinuwa ta na mai kai masa duka. Sam be kula ba haka ya kai ta har kewaye, da kayan jikin ta da komai ya aje ta cikin garwan ruwan na mai fantsalo masa gaba daya ya jika gaban rigar sa.

"Ba dan ina gudun kar na kai ki kogi wani ya gane min ke ba wallahi da can zan kai ki na ga karshen taurin kunne!"

Cewar Usaman ya na mai kara mayar da Zainab cikin garwar wacce har lokacin yunkurin tashi ta ke, hannyen sa biyu ya sa a kafadar ta yayinda ya ke dada zaunar da ita cikin ruwan.

"Allah ya isa! Mugu azzalumi! Ba zan yi wankar ba jikin ka ko nawa!"

"Jiki na! Ke makalla ki na ce haka Allah ya tsara shi ya sa ma duk lalacewar ki ba ki ba da budurcin ki ga wani ba...."

Tas ta dauke shi da mari, maimakon ta tunzura shi sai ma ya sakar mata murmushi, yayinda ya saki kafadar ta ya ce

"Ko Iya ta bata taba kai hannu fuskata ba Abu, Amma na mi ki uziri domin yau kin bani abin da ban taba tsammani zan samu daga gare ki ba duk da ta karfi na karba amma hakan ma na gode Allah ya yi albarka...."

"Allah ya isa!"

Zainab ta katse shi cikin kuka da ihu. Hakan ya sa Usman ficewa ya na mata dariyar mugunta. Bayan fitar Usman Zainab ta dan sami nutsuwa har ta fara jin dadin ruwan. Da burin kwatarwa kan ta yanci ta hakura ta cire kayan ta yi wanka ta na kuka, sosai ta wanke jikin ta ta na mai fatan wanke daudar hada jikin ta da na Usman.

Zanin da ya aje mata ta daga waje ta janyo ta daura bayan ta gama dauraye jikin ta ta yi wankan tsarki. Ko da ta fito ba ta gan shi ba sai ta yi maza ta shige ciki. Kayan ta mai dauda ta saka ta na mai watsi da kayan sakin da Usman ya aje mata. Wajan karfe uku aka aiko yara da kwararen abinci. Zainab na kalla ga bakin yunwa ta na ji amma bakin ciki ya sa ta kasa bude kwararen bare ma ta san abinda de ciki. Haka ta wuni ita kadai, tun tana firgita duk sanda shanu su ka yi kuka, har ta saba da jin koken su.

Da la'asar sakaliya ya dawo ya tadda ta zaune baci ba sha, ya na mai duban kwararen da daga gani ko bude su ba a yi ba ya furta

"Halan azumi ki ke?"

Ta masa banza. Ya na mai gyara tsayuwa ya kara da

"Toh ai ko azumin ne ai na karya shi dazu Abu, ki saki ran ki ki ci abinci"

"Ba zan ci abincin ba! Ina ruwan ka da cin abinci na?"

"Ni kuwa na ke da ruwa! Idan har ba ki ci kin koshi ba ina za ki sami damar bani hakki na?"

Usman ya bata amsa ya na mata murmushin mugunta. Hakan ba karamin tunzurata yayi ba, a fusace ta ce

"Ka sake ka kara zuwa kusa da ni sai na lahanta ka Usman!"

"Zuwa kusa da ke yanzu na fara, hakki na sai kin bani! Kuma ni ba na son raguwar mace! Na fi son mace mai kuzari, Dole ki ci abinci ko kuwa na dura ma ki ta karfi da yaji!"

"Hakan nan dai! Abin da ka iya kenan! Sai ka yi mu gani ai"

"Na baki minti talatin kacal matukar na dawo ba ki ci abinci ba ki kuka da kan ki"

Cewar Usman yayinda ya fice ya bar Zainab ta na bambami. Ko da ya koma bayan minti talatin din da ya ce, ba ta ci abincin ba. Kamar yanda ya ce zai mata dure, haka ya cafko ta cikin kokuwa ya matse kafafun ta cikin na sa, yayinda ya daure hannayen ta biyu ta bayan ta da wani dan kyelle, kunun da Iyalle ta aiko mata da shi ya shiga dura mata ta karfi da yaji Zainab ta datse bakin ta ki budewa bare ma ya samu ya shiga bakin ta.

Ganin haka Usman ya sa hannu ya ruke hancin ta yanda ba za ta iya nufashi ba matukar ba baki ta bude ba, da wuya ta yi wuya sai gashi ta bude bakin, yayi saurin dura mata, cikin kokarin numfashi kunun ya shige makoshin ta har ta kusa kwarewa amma Usman be sarara mata ba, haka sai da ta kusa shan rabin kunun sannan Allah ya bata iko ta sanya duka karfin ta ta kwabar da kwaryar da kirjin ta, nan bisa tabarma kunun ya malale.
Bin kunun yayi da kallo kafin ya dawo da kallan sa bisa fuskar ta wanda yayi shabe shabe da hawaye, ya bi bakin ta da yayi dumu dumu da kunun da ta tuzur ya ganganra har wuyar ta. Ba ta ankara ba sai gashi ya fara lashe kunun tun daga bakin ta yana kokarin sauka har wuya. Zainab ta saka ihu fadi ta ke

"Allah ya isa! Allah ya isa ban yafe ba! Allah ya isa wallahi sai Allah ya saka min! Maye! Maye kawai!"

Sai da ya lashe kunun nan tsaf sannan ya sake ta ba tare da ya kunce mata hannu ba, cikin akwaitin ta ya bude ya dauko doguwar rigar ta da bumshort, ganin ya sunkuya ya na goge kunun da ya zube bisa tabarmar cikin haki Zainab ta furta

"Wai kai wani irin azzalumi ne! Tufa ta ka mayar tsumma! Wallahi sai na saka an daure ka! Bari na samu na fita daga dajin nan! Ka kuka da kan ka Usman!"
Sai da ya gama gyara wajan tsaf, Zainab ta na ji ta na gani ya watsa kayan waje sannan ya kunce ta. A hankali ya furta

"Tun da wannan rayuwar ki ka zaba, Ni ma ita na fi so Abu, ki cigaba da taurin kunne ni ma kuma ba zan fasa aikata san rai na akan ki ba, ki sani daga ni sai ke a nan, ihun ki banza gwara ma kin sadudu...."

"Akwai Allah! Allah ne zai min maganin ka!"

Cewar Zainab cikin mayar da martani. Usman na murmushi ya furta

"Ashe kin san akwai Allah Abu?"

Shiru ta masa yayinda ta ke duban sa cike da tsana, cikin ran ta kuwa alwashin ramuwar gayya ta dauka kan Usman ko da kuwa za ta rasa ran ta ta sanadiyar haka.

Rahila kuwa ba ta yi kasa a gwiwa ba ta saci hanyar zuwa neman mijin ta Tanko, har ta fara fitar da rai sai gashi zaune in da Usman ya masa mararraba da Rugar Shehu. Sam be yi mamakin ganin ta ba dama tun kafin su iso sun shiryawa Usman, sun san zai iya hana Tanko zaman Rugar, dan haka su ka yi Rahila ta mu su leken asiri, haka kuma da ta sami wani hanyar tunkube Usman ta fito ta nemi Tanko.

Cikin rawar jiki ta kwashe komai ta fada ma Tanko. Cike da jin dadi Tanko ya ce

"Biri yayi kama da mutum! Ni na ga soyayyar kwadon nan cikin idanun Usman, ko shakka babu Usman ya kasance mai rauni a kan ta. Haka kuma daga gani diyar masu daula da daukaka ce, lalle kuwa za mu jefi tsuntsu biyu da dutse daya Rahila, kin yi aiki mai kyau ina alfahari da ke"

Jin yabo daga bakin mijin ta dadi ya cika Rahila, ba su sallama ba sai da ta masa alkawarin cika masa burin sa.

Haka rayuwa ta cigaba da tafiya, Usman da Zainab suna zaman doya da manja har tsahon kwana uku, haka kuma be mayar da ita cikin ahalin sa ba ba sai ma kwaso na sa kayan yayi, nan su ka zauna da ga shi sai ita a gidan gona. A iya kwanakin da su ka yi tare, Zainab ta gano wasu dabiu na Usman da ya sanya sam ba ta taba jin wari ko makamanci shi ba a tattare da Usman. Na farko dai Usman mai yawan aswaki ne, yayi koyi da wannan hadisin da Manzo (SAW) ya ce ba dan kar na takurawa al'umata ba da na ce su dinga aswaki duk sanda za su yi alwala, haka Usman ya ke shi ya sa ko da yaushe bakin sa ya ke wasai haka kuma ya ke da fararen hakora. Bayan wannan duk da ba a raba hammatar Usman da gashi, sam ba ta taba ji ya na bugawa ba, ta sha ganin yana shafa farin abu kamar gari a hammatar shi duk sanda yar tsokanar ta tashi ya zabi ya sanya kaya gaban ta, sai daga baya ta gano ashe alimun ya ke shafawa, har ita ma ta fara fakar idanun shi ta na dan shafawa. Batun kamanin Usman kuwa bugun zuciyar ta na karuwa duk sanda ta ga Usman ba rawani, har ta kai ta na gujewa kallan sa musammam idan be da riga jikin sa.

Ran da ta cika kwana hudu ne ta tashi da zazzabi, hankalin Usman ba karamin tashi yayi ba musammam yanda ya ga ta na rawar dari. Duk taurin kan Zainab sai da ta yi laushi, cutar ta mata mugun cafka dan har da rashin cin abinci da ta ke yi. Hatta wanka shi yayi mata a ranar, rigar nan ta saki ya sanya mata tare da rufa mata zani, kafin ya shiga daji neman magani.

Cikin kankanin lokaci ya samo maganin da su ka saba sha duk sanda su ke mashasshara, Iyalle ya bawa ta dafa masa shi tare da jan kanwa, aka hada da abinci aka kai gidan gona in da Usman ke ta kai kawo dan zama ma kasawa yayi.

Kamar yanda ta saba masa gardama, yau din ma da kyar ya samu ta ci abincin da aka aiko musu, shinkafa ne da mai da yaji. Sai da ya ga ta danci sannan ya fara kokarin bata magani, nan ma sai yayi da gaske ta sha, aje kwaryar maganin yayi yayinda da ya jawo ta kirjin sa ya rungume. Yanda ya ji ta yi lamo ba tare da ta yi yunkurin kwatar kan ta ba Usman ya tabbatar Zainab na jin jiki. Cikin rada ya furta

"Ya zan yi da ke Abu? Duk yanda ki ka bata min! Duk yanda na so na gana mi ki azaba Abu na kasa, Abu kin cutar da ni amma gashi kin shiga rai na, ya zan yi da ke Abu?"

"Ka rabu da ni na mutu ko kuwa ka mayar da ni in da ka dauko ni"

Cewar Zainab daga can kasan makogaro. Usman ya dada rungume ta kamar wanda zai mayar da ita jikin sa ya furta

"Ba zan iya ko wani daya daga cikin su ba Abu, ba zan iya rabuwa da ke ba..."

Jin haka Zainab ta fara kokarin cire jikin ta daga na shi, hakan ya sa shi kara ruko ta sosai. Ya na shafa bayan ta ya ce

"Shhhhh! Ni da ke ba mu taba samun kusanci mai cike da nutsuwa irin na wannan yanayin ba, ki kwanta kawai Abu, ki yi shiru abin ki idan kin sami sauki za mu tattauna, Allah ya baki lafiya"
Karo na farko da Zainab ta bi umarnin sa cikin kwanciyar hankali, ta na mai runtse idanu ta yi kwanciyar ta jikin sa har bacci ya sace ta.





*Khadija Sidi*
Auren Shehu 2




10





A hankali ya kwantar da ita tare da mata matashi da daya daga cikin kullin rawanin sa, ya mata addua ya tofe ta. Cikin sanda kar ya tashe ta ya wuce fada da niyar sauraran korafe korafen jama'ar Rugan Shehu kafin Zainab ta tashi.

Be yi cikakken minti ishirin da tafiya ba kukun daya daga cikin shanun gonar ya dami Zainab har ta kai ga farkawa. Duk wanda ya saurari yanda saniyar ke kuka dole ya gane ta na cikin azaba. Tun Zainab na iya jurewa a tunanin ta Usman na tare da shanu, har ta kasa ta fito, Nan ta ci karo da abin da ba ta taba gani ba tun da ta zo duniya, ba ga bil adama ba bare dabba. Saniya ce ke kai kawo, ta baro cikin yan uwan ta shanu zuwa farfajiyar bukka, duk sanda ta taka daya biyu sai ta tsaya ta na mai fitar da sauti yayinda wani farin abu ke kokarin fita daga jikin ta.

Ganin haka Zainab ta ja da baya a tsorace har ta na shirin rugawa duk da dai sam ba ta jin dadin jikin ta, kiran sunan Usman ta ke bilhakki yayinda ta duba lungu da sako na gidan gonar babu Usman babu alamar sa.

Jiki na rawa ta kara dawowa ga saniyar, sai sannan ta gane wannan farin abun mai yauki yauki ba komai ba ne fyace dan saniya ne ke kokarin fiitowa, Saniyar nan dai nakuda ta ke. Hankali Zainab ba karamin tashi yayi ba musammam yanda ta ga wajan na kara budawa duk sanda Saniyar ta dan tsaya tare da durkusar da kafafun ta na baya, haka kuma ta dan tasa sai ta cigaba da takawa, da ke dabba dabba ce ciwan da take be hana ta cin ciyawa ba duk sanda ta gifta ta gaban sa.

Kamar yanda Saniyar ke kuka haka Zainab ke taya ta, haka kuma ita ma ba ta fasa safa da marwa ba ta na mai bin sahun Saniyar. Usman tafe tun kafin ya iso gidan gonar ya ke jiyo kukan Saniyar, tsoran kar ta cutar da Zainab ya sa shi karasawa da gudu.

Sa kafar sa gidan yayi daidai da lokacin da saniyar ta durkusar da kafafun ta na baya, kamar mai Shirin zama kasa ta sullubo yar saniyar ta akan idanun Zainab. Idanun Usman kan Zainab, tashin hankalin da ta ke ciki be boye kyawun halittar ta ba, dan kuwa Usamn zai iya rantsewa tun da ya zo duniya be taba ganin bafulanar da kayan saki ya mata kyau ba kamar yanda yayiwa Zainab, rigar ya saukar mata har ciki, abun ku da mai hips sai zanin ya zauna mata a kugu ya mata cif cif.
"Abu..."
Usman ya kira sunan ta cikin wani irin yanayi, hakan ya sa Zainab juyowa da sauri dan sam ba ta lura da shigowar sa ba saboda idanun ta na kan saniyar nan da ke kokarin lashe abin da ta haifa. Ganin sa da gudu ta nufe shi, cikin kuka ta shige jikin sa hakan ya sanya Usman runtse idanun sa, kan ta bisa kirjin sa yayinda ta ruke sa gam ta ke fadin

"Haihuwa ta yi, a gaba na ta haihu! Wallahi ta haihu!"

Usman na mai shafa bayan ta cikin rarrashi yayi karfin halin furta

"Yi shiru bar kuka Abu, kin ga baki da lafiya, ai ta riga ta haihu ni ma kin ga wata rana haka za ki haifo min diya mai kama da ke....."

Cikin sauri ta zare jikin ta daga nashi, cike da tsiwa ta furta

"Allah ya sauwake na haihu da kai gwara...."

Cike da danasanin furucin sa da ya ja masa rage jin dadi ya furta

"Don Allah kar ki karasa! Kin ga dai muna da mai jego be kamata mu na hayaniya gaban yar jinjira ba! Bari na taimaka mu su"

"Mtswww"

Amsar da Zainab ta bashi kenan yayinda ya wuce ta ya na mata dariyar kyeta. Sai da ya cire rigar sakin sa da rawani ya rage daga shi sai dogon wando sannan ya shiga taimakawa saniya. Bini bini sai ya kama Zainab wacce ke zaune bisa kujerar tsakar gida daga gefe ta na satar kallan sa, daga sun hada ido ta yi saurin kau da kai gefe.
Cikin ranta mamakin kyau da kyan sura irin na Usman ta ke, lalle Usman ya isa wannan kalmar ta "Man" dan kuwa da a ce wayayye ne da Zainab ta yi alfahari da shi, duk abin da ta ke mafarki na kyawun da namiji Usman na da shi, gaba daya sai ya dishashe mata duk wani kyan Sudais da ta ke gani, sai dai Usman kauyenci ya masa kan ta.

"Ina ma a dauki wayewar Sudais a bawa Usman"

Cewar Zainab cikin ran ta, gaba daya ta shagala cikin tunani sai tsuntar idanun ta tayi cikin na Usman, hakan ya sa ta kawar da kai cike da jin kunya. Usman na murmushin jin dadin yanda matar ta sa ke satar kallan sa ya ce

"Babu komai Abu ki kalle ni da kyau, ai ni mijin ki ne lillahi warasulihi! Jira na ke ki shirya na fara biyan bashin sadakin da na mora!"

Cike da jin kunyar ya kamata a karo na farko Zainab ta nemi amsar da za ta bashi ta rasa, ta tsinci kan ta tana mai tambayar

"Mace ce ko namji?"

Cikin rashin fahimtar abin da ta ke tambaya ya ce

"Me fa?"

"Abin da ta haifa, mace ce ko namji"

"Oh mace ce"

Ya bata amsa a taikaice yayinda ya ke duban yar jinjirar saniyar, har lokacin saniyar na lasar abar ta.

"Wani suna za a sa mata?

Zainab ta kara tambaya zuciyar ta daya. Usman na mai darawa ya bata amsa da

"Har wani suna na musammam ake sakawa dabba? Kai wani abun sai yan birni, toh wani suna ki ke so a saka mata?"

"Halitta!"

Cewar Zainab kai tsaye. Yanda ta fada da iya gaskiyar ta da kuma yanda ta yi mirsisi da fuska ne ya sanya Usman fashewa da dariya mai karfi har yana jefa kai baya. Yanda ya ke dariyar ya sa Zainab saka dariya. Sai ga su duka biyun suna dariya har Usman ya kare ta sa dariyar Zainab ba ta dena ba tsabagen na ta na muguntar ta ga yar saniyar ta mata kama da kanwar ta ta Halitta.

Tsayawa Usman yayi ya na kallan ta cike da sha'awar yanda fara'a ke yiwa Zainab kyau, tun da ya ke be taba ganin ta cikin annushuwa haka ba. Ko da ta ankare da kallan da ya ke mata nan ta ke ta tsuke fuska, Usman na murmushi ya ce

"Fara'a na mi ki kyau Abu, MashaAllah ki na da kyau"

Shiru ne ya biyo baya na dan wani lokaci, kafin daga bisani yayi gyara muryar ya ce

"Allah sarki Halitta, mace ce ta gari mai tsoran Allah....."

Wani irin bakin kishi ya taso ya tukare kirjin Zainab musammam da ta ji Usman ya kara da

"Darajar ta ya wuce a saka ma saniya sunan ta, ki bari idan ki ka haifar min diya a saka mata Halitta...."

"Aikin banza aikin wofi! Toh da ka san ita ka ke so ai da ka fadawa Daddy da be yi kuskuran aura maka macen da ba ta gari ba! Ka ga ita ba ma sai ka sato ba! Amma ka yi kum aka daura min auren masifa! Ka rabo ni da uwa ta, da yan uwa na! Da wayewa! Da makaranta ka kawo ni duhun daji bayan ka san natsane ka! Ran da na fara ganin ka na tsane ka! Har wata mace ta gari! Me ya sa ba ka aure ta ba! Allah ya isa wallahi!"

Ta wuce jiki da suri gudun kar hawayen da ke idanun ta su kunyata ta su zubo gaban Usman. Cike da mamakin me ya fada har ya tunzura ta haka ya bi ta da kallo dan sam be kawo a ran sa kishi ba ne. Zainab kuwa zubewa ta yi bisa tabarma ta sha kukan ta, wato ko a kauyen ma sai Halitta ta daga mata hankali, ta na can Saudia tare da na ta mijin amma ga Usman nan sai yaban ta ya ke.
Usman kuwa nan ya yi zaman sa sai da ya killace saniyar sa tsaf, har ya samu karamar ta fara shan nono, sannan ya nufi bukkar dauke da damammiyar furar da aka aiko masa da shi bayan Zainab ta shige ciki.

Ko da ya shiga ya aje kwaryar yayi gefe ba tare da ya tanka mata ba, yana kokarin saka riga ya ga ta ja kwaryar da kan ta, ta bude ta fara shan furar. Cike da mamaki ya ce

"Yau kuma yunwa ake ji Abu?"

"Na ga alamar so ka ke ka kashe ni, gwara na ci na koshi ko na sami damar yakar ka"

Cewar Zainab yayinda ta ke hadiyar furar da ko sukar babu, ta karfi da yaji ta ke sha. Be bata amsa ba sai da ya sanya rigar sa tsaf, ya zo ya zauna kusa da ita, hakan ya sanya Zainab matsawa da sauri gudun kar su hada jiki. Sai a sannan ya lura da idanun ta da yayi jajur, da alama kuka ta sha. Be tambaye ta dalili ba, Hannu ya kai goshin ta domin ya ji ko zabin da jikin ta ya kara raguwa dan dazu da ta rungume shi be ji zafin sosai ba. Da sauri ta buge hannun ta na mai kokarin kwada masa lodayi, ya janye hannun tare da fadin

"Na zaci mutuwar ki ke so ki yi ai? Me m ki ka ce? "
Ya fada cikin kokarin tuno kalaman Zainab, ya kara da

"Yauwa ka kashe ni ko