You Cannot Download this book untill you login but you can read it .

---

Login Register

hakan sai ya yarda, amma shi yasan cewa su ba su haɗa jini da shuwa arab ba, saboda daga gani wannan yarinyar jinin shuwa arab ce, haka zalika kuma yasan cewa duk wanda ya mutu babya dawowa, Allah ya riga ya amshi rayuwar Aliyunsa, hakan tasa ya dangana, ita ma Rabi'an abun da ya sa yake bibiyarta ba komai ha ne face son sanin wani abu game da danginsa.
“Ya alaƙarku take da yayan naki ?”
Rhoda ta tambayi Mishal, dan babu labarin Raja da ba ta sani ba.
“Uwa ɗaya uba ɗaya”
Ta amsa tana kallon fuskar Raja, yanda ya yi da fuskar tasa kaɗai yasa ta tabbatar da abin da take zargi, tabbas babu makawa, duk yanda aka yi wannan ɗan uwan Kuliya ne, amma me ya shiga tsakinsu har suka rabu haka?, tana buƙatar sani.
“Ni zan wuce, Bro and Sis sai an jima”
Da kallo suka bi bayanta har ta fara tafiya.
“Yarinyar nan akwai shirirta”
Rhoda ta faɗi tana 'yar dariya.
Raja da ya gama tabbatarwa da wannan yarinyar ba a kan Aliyunsa take magan ba ya mata murmushi kawai, yana ɗaga kafaɗarsa ta dama, kafin ya ci gaba da tafiya, hakan yasa ita ma bin bayansa.
Mishal na tafe tana saƙe-saƙe a ranta, tana son sanin abin da ke tsakanin waɗanan mutanen biyu masu kama ɗaya, sai de kuma suna da mabanbantan halaye, tsayuwar da ta yi da wannan Rajan ba ta fi ta minti biyar ba, amma ta gane banbancinsa da Kuliya, wannan yana da fara'a, yayin da Kuliya ba shi da ita, wannan yana da sakin fuska, fuskar Kuliya kam kullum a ɗaure take, sannan muryar wannan akwai sanyi da taushi, yayin da ta Kuliya ke cike da hargagi da faɗa, ko maganar arziƙi yake da mutum sai ya maka tsawa, bare kuma a ce ransa ya ɓaci.
Sai kawai ta yi murmushi tana jinjinawa kanta, na sanin halayen Kuliyan a kwana huɗu kawai da suka yi tare, duk da ba wani zama suke sosai ba, haɗuwarsu ba ta wuce uku a rana, da safe kafin ta tafi makaranta, sai kuma idan ya zo ɗaukanta, sai da daddare idan ya dawo. Kuma kwana biyu ma ba sa haɗuwa da daddarren dan sai ta yi bacci yake dawowa.
KULIYA POV.
Cikin matsanancin gudu yake tuƙa motarsa, tunawa da ya yi ya bar 'yar mutane ta na jiransa, aikin da yake ne ya sha masa kai, har ya sa ya manta da lokacin tashinta daga makaranta, kuma tun a sanda ya fito daga headquarter ya riga ya yanke hukuncin cewa dole sai dai ya nema mata driver, don ayyukan dake gabansa sun fi ƙarfinsa, idan yau ya tuna a kan kari, gobe ba llalle ya sake tunawa ba.
Amma idan ya sama mata drivern, aikin zai masa sauƙi, kuma ko ba komai shi ma zai huta, saboda a kullum sai ya dakatar da aikinsa yake iya samun zarafin zuwa ɗaukanta.
Wata yarinya ya hanga a gefen titi, kamar ita kamar ba ita ba, gashin kanta da kuma farar fatarta da ya gani ne ya tabbatar da cewar ita ce, ya kamata ace ya mata magana kan fita babu ɗankwalin nan ma, don a matsayinta na matar aure hakan be dace da ita ba.
Parking ya yi a kusa da ita, yanda ta tsaya tana kallon motar tasa ya sa ya gane cewa ita ma ta san cewar shi ne a cikin motar, to amma me take jira da taƙi zagayowa ta shigo?, ko jira take sai ya mata magana?.
Kusan shuɗewar muntina goma suna a haka, ita tana tsaye, ta kafe motar da ido, shi kuma ya kasa mata magana ta shigo, ganin kamar tana shirin ɓata masa lokaci ne yasa ya zuge glass ɗin setinta ƙasa. Sannan ya kalleta. Sai da ya ɗaga ƙafaɗarsa kafin yace.
“Za ki iya shigowa idan kin gama tsayuwar!”
Mishal ta yi murmushi tana zagayowa, aka ce da ba ya ji, sarai ta gane shi, amma jira take ta ƙure masa miskilancin da yake ji da shi, duk da Anti Adawiyyanta ta ce kada ta na masa irin haka, amma ta lura da idan ba haka ta masa ba, ba zai dena mata wannan abun ba.
*No.181, Guzape, Abuja....*
*08:30pm*
MISHAL POV.
Zaune take a ɗakinta, assignment ɗin da aka basu take ta ƙoƙarin yi.
Ƙofar ɗakin da aka turo yasa ta ɗa ga kanta ta kalleshi, don tasan daga ita sai shi ne kawai a gidan, kuma ta yi mamakin dawowarsa da wuri. Kamar yanda ta saba ganinsa, sanye yake cikin baƙaƙen kaya. Wai shi ba shi da wasu kaya sai baƙaƙe ne?, kullum sai ya yi ta saka baƙin kaya kamar me shirin zuwa jana'iza #AbuAswad Sai kawai ta yi dariya a sanda zuciyarta ta raya mata sunan, ABU ASWAD! sunan ya karɓe shi kuwa.
A hankali Kuliya ya saki hannun ƙofar yana kallonta, sanye take cikin wata blue and white boxed tie crop top da farar three layers ruffle skir. Duk da a zaune take, yana iya ganin alamar skirt ɗin ba ta sauƙa har kan idon sawunta ba, kamar dai sauran kayan da ta saba sakawa, don duk kayan da yake ganinta da su ba sa kaiwa ƙasa. Gashin kanta naɗe cikin french twist, daga saman gashin ta saƙala farin hair band. Kai kace wata Disney princess ce, kallonsa take kamar yanda shi ma yake kallonta, daurewa ya yi yace.
“Ki shirya ki fito za mu je wani wuri”
Zai iya cewa ya ga wacewar wani abu me kama da farin ciki a cikin idanunta, kafin ta miƙe da sauri, ƙafarta da bakinta har rawa suke wurin faɗin.
“Fita zamu yi?”
Ya kalleta na wasu 'yan sakkani. Jin ya mata shiru yasa ta kuma faɗin.
“Ai a shirye nake, mu je kawai”
Ta faɗi tana ƙoƙarin raɓa shi ta wuce, a karo na farko ya riƙo tsintiyar hannunta, ya na dawowa da ita baya, ba shi kaɗai ba, hatta da ita sai da ta ji kamar hysterianta na neman ta shi, sai kuma ya saki hannun nata da sauri yana kawar da kansa.
Ita kuma sai ta kalli hannunta, yati6n da take kokawa da numfashinta da ya ƙi dai-daituwa, da ƙyar ta iya ɗagowa da kansa ya na ɗaga kafaɗarsa.
“Be kamata ki fita a haka ba, saboda yanzu ke matar aure ce!” Ya faɗi ba tare da ya kalli fuskarta ba.
Mishal ta sunkuyar da kanta ƙasa, yayin da abun da ya faru da ita waccan ranar ya shiga yawo a kanta, ba ta son tuna me ya furu a waccan ranar, amma daga zarar wani abu makamancin wanda ya faru a waccan ranar ya sake faruwa da ita sai ta tuna, yanda Yazid ya finciki hannunta da ƙarfi a waccan ranar haka shi ma ya yi a yanzu, tuna sunansa kaɗai yasa numfashinta fara ciccikowa.
Da sauri ta kai hannunta kan wuyanta tana riƙewa, yayin da iskar ɗakin ta mata kaɗan wurin shaƙa, babu shiri ta shiga jan numfashi da sauri, hakan ya ankarar da Kuliya halin da take ciki. Kallonta ya yi da sauri, a lokacin da ta kai ƙasa, tana kokawa da numfashin nata, idanuwanta sun kaɗa sun yi ja, yayin da hawaye ya shiga fita ta gefen idonta.Ji take kamar za'a zare mata numfashinta gaba ɗaya.
A ruɗe Kuliya ya zube a gabanta yana kiran sunanta.
“Hafsat!, Ke Hafsat!, Hafsat!”
Inaa, ko ganinsa ma ba ta iya yi, bare har ta saurari abun da yake faɗi, ba shiri ya kai hannun ya riƙe fuskarta, yana goge mata gumin da ya shiga tsatsafo mata, har zuwa lokacin ba ta iya numfashi, can kuma sai komai ya tsaya cak, shure-shuren da take, da kokawar da take da numfashinta, da ma hawayen da take duka suka ɗauke, jikinta ya saki, kamar wadda ta mutu.
Ba shiri Kuliya ya miƙe daga kanta, hankalinsa a mugun tashe, shi tun da yake be taɓa ganin abu makamancin haka ba, bai ma san me yasa meta ba, to ko aljanu gareta?...
Tunaninsa ya katse a sanda idonsa ya sauƙa kan wata robar ruwa dake ɗakin, ba shiri ya miƙe da sauri ya nufi robar, ya ɗako ya dawo kanta ya na buɗe robar, tuninsa ne ya bashi cewar wata ƙila suma ta yi. Don haka ya shiga yayyafa mata ruwan a kan fuskarta da ta yi jajir, amma shiru, haka ya miƙe ya nufi work table ɗin da ɗazu ta taso daga kansa, ya ɗauko littafi ɗaya sannan ya dawo kusa da ita, fiffita ya shiga mata yana kiran sunanta.
Kamar wadda aka tsikara da allura, lokaci guda numfashinta ya dawo, ba shiri ta miƙe zaune tana wani irin tari, har lokacin Kuliya be fasa mata firfita yana jero mata sannu ba.
Sai da ya ga ta dawo hayyacinta ne ya dubeta da kyau, ya ga yanda take ta sauƙe ajiyar zuciya, be san lokacin da ya ja ta jikinsa ya rungumeta daga zaune da suke ba.
Idanuwan Mishal ne suka ƙara girma, a lokacin da ta fuskanci cewar ita ce a tsakiyar hannayen Kuliya, ita ce a kusa da shi, kusan da har suna iya jiyo bugun zuciyar juna, babu abun da ya ba ta mamaki sai yanda ta ji zuciyarsa na aiki da sauri, mamaki ne ya kamata na me ya tsorata shi har haka.
Yanda ya ƙara matseta a cikin jikinsa ne ya sa ba shiri jikinta ya shiga kyarma, tun da ta zo duniya ba za ta iya tuna lokaci guda da ta shiga yanayi irin wannan ba, tabbas tana rungumar 'yan uwanta, amma wannan rungumar ba irin waccan ba ce, wannan ta sa ban ce, kamar akwai wani abu na musamman tattare da kusancin nasu, sai ta ji ba ta son ya saketa, kamar su ci gaba da tsayawa a hakan, saboda ta ji rungumetan da ya yi kamar ya na son kangeta daga wani abu mara kyau dake shririn faruwa da ita ne.
“Daga magana sai ki suma?!, me ya yi zafi haka Hafsat?!”
Muryarsa ta faɗi bayan wani lokaci, kuma amon muryar tasa ne yasa Mishal ta ƙara matse jikinta cikin nasa, muryar kamar ba tasa ba, kamar ba Kuliya ne ya yi maganar ba, da ma ya iya magana a tausashe kamar haka?, To ai gwara da ba ya yin magana a tausashen, don wata ƙila da ace yana yi, da duniyar ce gaba ɗayanta za ta yi haske cikin duhun daren.
A hankali ya saketa yana kallon fuskarta, a karo na farko Mishal ta ji ba ta san haɗa ido da shi, hakan ya sa ta sunkuyar da kanta ƙasa.
Kamar wanda aka jefowa tunaninsa daga sama haka Kuliya ya dawo hayyacinsa, sai yanzu ya gano abun da ya yi, ba shiri ya miƙe tsaye yana ɗaga kafaɗarsa ta dama, kansa ya kawar gefe, zuciyarsa na ƙara saurin gudun da take a ƙirjinsa, don sai yanzu ma ya ji wani irin shock a jikinsa na riƙetan da ya yi. Da ƙyar ya lalubo muryarsa cikin faɗin.
“Ki... Ki kwanta ki yi bacci kawai, sai da safe!...”
Ya faɗi ya na shirin juyawa, amma sai muryar Mishal dake ƙoƙarin miƙewa ta dakatar da shi.
“No... na ji sauƙi za mu iya tafiya”
Juyowa ya yi ya na kallonta, amma ita kuma ta ƙi yarda su haɗa ido. Shi ya masa gane mata, yanzu fa ta suma?, kuma sai ta ce su fita?.
“No, kina buƙatar hutu, don haka ki kwanta kawai...”
Cewar Kiliyan yana ƙoƙarin juyawa a karo na biyu, amma sai muryar Mishal ɗin ta ƙara katse shi.
“Da gaske nake na ji sauƙi, babu wani babbar matsala, na riga da na saba da wannan ciwon, so it's common”
Juyowa ya kuma yi ya na kallon fuskarta dake kallon ƙasa, kamar me shirin san tantance gaskiyar abun da ta faɗi.
*
Da gudu motar Kuliya ke tafiya a kan titi, yayin da Mishal ke zaune a gefensa, kayan da suke jikinta ɗazu su ne a yanzu ma, sai dai wani baƙin gyale da ta ɗora a kanta, hanya kawai take kallo tana tuna abun da ya faru ɗazu, yanda Kuliya ya matseta a cikin jikinsa, da yanda damuwa a kulawa suka bayyana ƙarara a cikin muryarsa, abun ya burgeta ya kuma bata mamaki, ba ta taɓa ɗaukan cewa Kuliya na ɗaya daga cikin irin waɗanan mutanen ba.
Kuliya ya juyo ya kalli side ɗinta a hankali, akwai wani abu da yake buƙata a tare da ita, ba komai ba ne face son sanin alaƙarta da wannan me kama da shi ɗin, ya na son ya san inda ta san yarinyar, amma idan ya tambayeta kai tsaye ba lalle ta ba shi amasa ba, ya zama dole ya yi taka tsan-tsan wurin samun bayanen da yake buƙata a wurinta.
“Wani irin ciwo ne ke damunki?”
Tambayar ta fito daga bakinsa, bayan ta ratsa ta tsakanin mayaƙan dake san hanata fita daga bakin nasa.
A hankali Mishal ta juyo da dubanta gare shi, kafin ta juya ta ci gaba da kallon windown, sannan muryarta ta fito a hankali cikin shirun motar.
“Hysteria!... na gamu da ita ne sakamako wani bad memory da na taɓa samu”
Sai ya yi shiru ya na san ganr inda kalaman nata suka dosa, a hankali ya ɗaga kafaɗarsa ta dama, yayin da yake juya kan motar zuwa wata kwana.
“Wani bad memory kika samu haka?”
A wannan karon shi kansa sai da ya jinjinawa kansa na iya jefo mata tambayar, don shi ba ya surutai barkatai irin haka, idan ka ga hirsara da mutum na tsayi to a kan aikinsa ne, bayan nan kuma ba ya wata doguwar hira da kowa sai da Anna, ita ma sai su shafe tsawon wattani ba'a samu hakan ba.
“Wani cousin brotherna ne, ya... Yi attempting min... Fyaɗe!...”
Duk da ita yarinya ce ta san cewa sam kalmar 'Fyaɗen' ba ta da daɗin saurare, musamman ma ace miji za'a faɗawa faruwarsa a kan matarsa, abun akwai ƙona rai.
Kuma sai da ta lura kamar kan motar na shirin ƙwacewa daga haannunsa, kafin ya seta kan motar da ƙyar, ya juyo ya kalleta na wasu 'yan sakkani, amma kuma ya kasa cewa komai.
“A lokacin mun je hutu Maiduguri hutun Sallah... Sai ɗaya daga cikin cousins ɗina ya aike ni ɗakinsa, kasancewar tare suke kwana da shi Yazid ɗin ya sa a sanda na shiga ɗakin na gashin kwance a kan gado... Ban masa magana ba, dan da ma can Allah bai haɗa jinina da nasa ba, na nufi lokar Mu'ammar, wato shi wanda ya aikeni ɗin... Ban za ta ba na ji ya tura ƙofar ɗakin... Na tsorata amma ban nuna masa tsoron ba, na dake har na ɗauki abun da na zo dominsa, a sanda na juya sai na iske shi tsaye a jikin ƙofar... Ban ƙara masa kalo na biyu ba na nufi ƙofar dan na fita, ina zuwa kusa da shi ya kamo tsintsiyar hannun, ya finciko ni da ƙarfi zuwa baya... Ba shiri na faɗa kan gadonsa, ni kuma sai na shiga ƙoƙarin tashi, a lokacin ne ya daka min wata tsawa da har na koma ga Ubangijina ba zan manta da ita ba. A kan idona ya shiga cire kayan jikinsa. Ba ni da tsoro amma na tsorata a lokacin, ban ankara ba har ya iyo kaina ya danne ni, kuma cikin ikon Allah sai aka bankaɗo ƙofar daga waje. Aki Abubakar da Aki Arman suka shigo ɗakin, ganin na jima ban dawo ba ya sa suka biyo baya na. Ko a sanda aka fita da ni daga ɗakin ba na hayyacina. Tun daga lokacin na gamu da Hysterianan!”
A lokacin da ta kai ƙarshen maganar hawaye har ya wanke mata fuska,duk da ita ba ta gama mallakar hankalin ba, amma tasan ciwon kanta, mace ta zauna ta na baka labarin yanda aka haike mata ba ƙaramin abun baƙinciki ba ne. Kuma ita kanta ba ta ce ga dalilin da yasa take ba shi labarin ba, wata ƙila don zuciyarta na faɗa mata cewar a yanzu shi ne gatanta, ba ta da wani gata nan duniya bayan shi, tun da ba ta da uwa, ba uba, ba ɗan uwa.
Tun da ta fara bawa Kuliya labarin wani abu me kama da mashin ɗin yankan katako yake dagargaza zuciyarsa, ji yake ina ma ya na da damar da zai iya ganin bayan wannan mutumin, ko a baki ya tsani kalmar, bare kuma a ce matarsa aka yi kokarin aikatawa hakan.
“Wani hukunci aka ɗauka a kansa?”
Ya zaɓi da ya tambayeta ko zai ji salama game da yanda zuciyarsa ke masa zugi, ji yake kamar ya kurma ihu, ko raɗaɗin tsagewar zuciyar tasa zai ragu. Mishal ta share hawayenta da gefen gyalenta.
“Cewa suka yi ai abun na gida ne, dan haka sai dai ayi haƙuri. Wani abun takaicin ma shi ne; kakarmu Jadda ita ce tace babu wani wanda ya isa ya taɓa mata jika, kamar ni ɗin ba 'ya ba ce, ko wata ƙila dan ba ni da iyaye a raye ne, kullum ba ta da abun faɗi da ya wuce tana sanmu, amma ni sam ba na ganin son!...”
Ta ƙarshe tana sakin kuka me sauti a hankali. Ashe kallon kitse Kuliya yakewa rogo, wasu abubuwan idan ta yi sai ka ce 'yar shekara 10 ce, amma idan ta yi wani abun kuma sai ka zaci ta kai 20, wani lokacin yarinta ce fal a zancenta, wani lokacin kuma sai ta yi maganar hankali, kamar ba daga bakinta take fita ba, hannunsa yasa a cikin aljihunsa, ya zaro mata hanki, sannan ya miƙa mata.
Mishal ta karɓa tana share hawayenta.
“Wannan na ɗaya daga cikin matsalolin societynmu. Sai ki ga mutum ya aikata laifi, amma a ƙi ɗaukar mataki a kai, saboda ana ganin me laifin na gida ne, idan aka ɗaga maganar zumunci zai iya rabuwa. Wannan zai bawa me laifin damar ci gaba da aikata laifukansa yana fakewa da kasancewarsa na gida. Haka abun zai ci gaba da ƙaruwa kamar wutar daji” Cewar Kuliya.
Mishal ta juyo ta kalleshi, ita kam yau ya na bata mamaki, bata taɓa ɗaukar cewar yana magana cikin sanyi irin haka ba, kuma ta ɗauka cewar maganganunsa basu da tsayi kamar yanda ta saba jinsu daga bakinsa, amma yau da banbanci.
*
“Maraba Lale!”
Cewar Anna a sanda suka iso gidanta, tsaye take daga cikin falonta tana ta zabga murmushi, ta kasa gaskata abun da idonta ke gane mata, wai yau ita ce take ganin matar Aliyunta?.
Suna ƙarasa shigowa cikin falon ta kama haannun Mishal ta zaunar da ita a kam kujera, sannan suka gaisa, fara'ar matar ya sa Mishal sakewa da ita.
“Ni ce surukar ki 'yata, fatan ba za ki riƙa min ɗanyen tuwo ba”
Anna ta faɗi tana dariya, hakan ya sa Mishal ma yin dariya, banda Kuliya da ya haɗa girar sama da ta ƙasa, kamar baƙin hadarin dake shirin zubar da ruwa, don shi bai ga wani abun dariya a maganar ba.
“Kenan ke ce mamarsa?”
Ta tamabaya tana kallon Kuliya. Anna ta gyaɗa mata kai.
“Ni ce nan mamarsa”
Mishal na murmushi ta ci gaba da ƙarewa fuskar Anna kallo, wai ko za ta tsinto wani abu guda da ya haɗa kamarta da ta Kuliyan. amma har ta gama yawo da idonta a kan fuskar Annan ba ta gani ba.
“Sunana Anna. Ke kuma ya faɗa min suna ki Hafsatu ko?”
Mishal na murmushi tace.
“Hafsat dai, amma Mishal ake cemin”
Anna ta yi dariya tana kallon Kuliya da ya maze yana kallon tv, kamar ma be san abun da suke ba. Anna ta ƙwalawa Siyama kira.
Ba tare da wani ɓata lokaci ba, sai ga Siyama ta bayyana a falon. Kamar yanda dalar ƙanƙara ke zaftarewa ta faɗi a yayin da zafin rana ya bugeta, haka zuciyarta ta zaftare ta faɗi lokaci guda, sakamakon idonta da ta ɗora a kan wata kyakkyawar yarinya me kama da 'yartsana, zaune a gefen Anna.
Ganin Kuliya da ta yi a gefe guda ya sa ta ji ƙarar faɗowar wani abu a ƙirjinta, kenan wannan ita ce matar Kuliya?, in dai kuwa wannan ita ce matar da ake ce ya aura, to babu ta yadda za ayi Kuliya ya kalli inuwarta bare ita kanta.
Duk da ta san cewa ita ma tana da kyau dai-dai gwargwadon, kuma a shekaru ba za ta wuce 23 ba, amma tun da Kuliya ya riga ya samu wannan kyakkyawa kuma sabon jini irin wannan yarinyar babu abun da zai yi da ita.
Yanzu ita shi kenan ta rasa Kuliya?, to yanzu ina za ta sa kanta?, ba ta jin za ta iya rayuwa me kyau tare da wani namijin da ba shi ba, ko da da take faɗin ta haƙura da shi faɗa kawai take, don ba ta hangowa kanta rayuwar da babu Kuliya a cikinta.
“Ba ki ga matar yayanki ba ne? Ki gaisheta mana”
Muryar Annan ta dawo da ita zahiri, hakan yasa ta ɗauke idonta daga kan Kuliya da ta kafe da kallo, ta dawo da su kan 'yar ficilar yarinyar dake gefen Anna, duk da ba za ta kirata da yarinya can ba, don jikinta a murje yake, ta na da duk wata cikar sura irin ta 'ya mace, babu abun da Siyama za ta faɗa mata da ya wuce yawan shekaru.
“I'm the one that supposed to greet her... Tun da ita ce babba”
Sassanyar Muryar yarinyar ta kuma katse mata tunani.
“A'a ita ya kamata a ce ta gaida ki”
Siyama ta haɗiye wani ƙullutun baƙin ciki a sanda take gaida yarinyar, cikin mutuntawa Mishal ta amsa ta, cikin san gano wani abu tsakaninta da Kuliya, don da ace ƙanwarsa ce kamar yanda Anna ta faɗa, ko kallonta ya yi, amma ji yanda ya hakimce ya na kallon tv abunsa kamar bai san akwai wasu hallitu a falon ba, kuma duk ta lura da irin kallon da Siyaman ke binsa da shi tun sanda ta shigo falon.
“Anna! Na roƙi wani abu a wurinki?”
Mishal ta tambaya, bayan da Annan ta sa aka kawo mata abinci, zuwa lokacin Kuliya ba ya falon, don waya ce ta sameshi daga wani wai shi Symon, kuma bisa ga dukkan alamu maganar aiki ce, hakan yasa ya fice daga falon baki ɗaya, wannan Siyamar ma ba ta falon, saboda ba ta jima da shigewa ɗaya daga cikin ƙofofin dake falon ba.
“Ina jin ki 'yata, faɗi ko me kuke so, in dai bai gagara ba zan miki shi da yardar Allah!”
Mishal ta aje spoon ɗin hannunta tana sosa kai.
“Da ma so nake ki masa magana kan ya siyo min kaya girki, ina so na riƙa yin girki da kaina. Abincin wajen nan ba ya min daɗi”
Anna ta yi 'yar dariya.
“'Yata kin iya girki ne?”
Da sauri ta gyaɗa kanta tana faɗin.
“Sosai ma kuwa, tun ina da shekara goma sha ɗaya na fara girki fa”
”Aaaa, ahse 'yar tawa babbar cooker ce”
Mishal har da dariya, irin an yabeta ɗin nan.
“To kada ki damu. Da yardar Allah zan sa ya sai miki kayan girki, ta yadda za ki riƙa yin girkinki da kanki”
“Kai amma fa da na ji daɗi Sweet Anna”
Anna ta kwashe da dariya, da ma Rahila na ba ta bayanin yarintar Mishal ɗin, ba ta taɓa ɗaukar cewa haka take ba sai yau, amma ita yatinyar tata ta birgeta, don akwai nustuwa a ciki.
Siyama dake cikin ɗaki ta silale a kan gado tana danne bakinta da hannunta, gudun kada kukan da take riƙewa ya suɓuce mata, da ace ta na da ikon cire son Kuliya a ranta da ta yi ta huta da wannan azabar da take sha, ta gaji, Wallahi ta gaji har ranta, amma soyyayarsa ta hanata gannin gazawarta.
Ta riga ta yankewa kanta hukuncin gobe da sassafe za ta haɗa kayanta ta koma gidan Anti Karima, don su sake sabon lale.
___________________
_Salmanians, shin ba mu jawa Siyama kunne kan kada ta fara ba?_
_Godiya ta musamman zuwa ga dukan Salmanians na fili da na ɓoye, haƙiƙa kune ƙwarin gwiwata a ko da yaushe_
#Labarinsu
#SalmaAhmadIsah
#TaurariWriters
•••••••••••
*LABARINSU*
*©SALMA AHMAD ISAH*
*TAURARI WRITERS*
*13*
~~~
*Some people are your happy pill, no matter how sad you are...*
***
Follow my Wattpad account 👇
https://www.wattpad.com/user/Salma_Ahmad_Isah?utm_source=android&utm_medium=link&utm_campaign=invitefriends
~~~
*Brickhall school, Kaura District, Abuja.*
RABI'A POV.
Za ta iya!, tabbas za ta iya. Wannan shi ne abun da take faɗawa kanta, a dai-dai lokacin da take tsaye a filin ball ɗin makarantar, sanye take cikin kayan ball ɗin da Mishal ta ba ta jiya, a cikin filin kuma akwai wasu 'yan mata guda biyar, waɗanda su ma ke sanye cikin kalar nasu kayan wasan ball ɗin.
Daga can wajen ragar filin kuma, Mishal ce tsaye, ta yi ƙuri da idonta a kansu, yayin da take jiran ganin salon wasan Adawiyyan.
Rabi ta lumshe idonta na wasu 'yan sakkani, kafin ta buɗesu ta ɗora a kan ball ɗin dake tsakiyarsu, daɗewar